Als je zwanger bent, komt er een moment dat je gaat nadenken over de bevalling. Je hebt er vast al het een en ander over gelezen of gehoord en je maakt misschien een voorstelling van hoe het zal gaan. Toen ik zwanger was van van mijn eerste kindje had ook ik allerlei verhalen gehoord over de bevalling. In het begin schoof ik het nog voor me uit. Maar toen het steeds dichterbij kwam, was ik vooral heel nieuwsgierig hoe het allemaal zou gaan. Ik had al veel ervaringen gehoord en ook de nodige uitleg van de verloskundige en het ziekenhuis gehad, dus ik dacht dat ik goed voorbereid was. Maar achteraf gezien kwam ik toch veel dingen tegen waarvan ik van tevoren geen weet had. Deze dingen deel ik hier met jullie. Lees mee met de 16 dingen die niemand je vertelt over bevallen.
- Als de verloskundige je vliezen breekt, worden de weeën heftiger
De eerste keer begon mijn bevalling met het breken van de vliezen. Een aantal uren later begonnen toen de weeën. Bij mijn tweede begon de bevalling met weeën en toen ik in het ziekenhuis aankwam heeft mijn verloskundige de vliezen gebroken, omdat ze wilde weten of de baby in het vruchtwater gepoept had. Wat ik niet wist, was dat de weeën na het breken van de vliezen zo veel heftiger werden. Ze kwamen achter elkaar en waren enorm heftig. Gelukkig ging de ontsluiting hierdoor wel sneller. - Bloedheet tijdens de bevalling
Vooral tijdens het persen had ik het gevoel alsof de kachel op 50 graden was gezet. Bloedheet had ik het! Alles moest uit en ik lag met een ijskoude washand op mijn voorhoofd, die overigens na 5 minuten alweer gloeiend heet was. - Geen persweeën
Je hoort altijd van die verhalen dat je tegen de tijd dat je kunt gaan persen ook hele erge persdrang krijgt, de zogeheten persweeën. Ik heb zowel bij mijn eerste als mijn tweede bevalling geen persweeën gehad. Dat betekende dus dat ik moest gaan persen met die enorm heftige weeën die ik al had vanaf 8 cm ontsluiting. En hoe gaat dat persen dan als je geen persdrang hebt, maar een enorme weeënstorm? Ik had wel even wat instructie van de verloskundige nodig. - Persen kan langer duren
In films zie je vaak dat na drie keer persen de baby geboren is, maar dit kan nog best lang duren. Vooral bij een eerste bevalling is het niet heel raar als je kindje er na twee uur persen er nog niet is. - Ontlasting tijdens de bevalling
Het kan gebeuren dat je tijdens de bevalling ontlasting hebt. Het gebeurt niet bij iedereen, maar toch zijn er veel mensen die door het enorme persen ontlasting verliezen. Artsen en verpleegkundigen kijken hier dan ook nauwelijks van op. Bovendien is de kans groot dat je er zelf niks van merkt. - Je kent geen schaamte
Tijdens de bevalling denk je maar één ding: dat kind moet eruit! Alles wat er om je heen gebeurt en wat er allemaal bij komt kijken, gaat langs je heen. Het maakt je allemaal niks meer uit, als je kindje er maar gezond uit komt. - Knip en pomp
Soms lukt het na heel lang persen nog niet om je kindje eruit te krijgen en dan komt de verloskundige of gynaecoloog met een schaar en/of een vacuümpomp aan. De eerste keer schrok ik hier een klein beetje van, maar al snel dacht ik: ‘doe het maar zo snel mogelijk, het kindje moet er nu echt uit!’ - Tijdens de bevalling denk je: dit doe ik nooit meer!
Ja, dit gaat meerdere keren door je hoofd als jij je zo ellendig voelt tijdens de weeën en bij die die enorme pijn tijdens het persen. Dit wil je echt niet nog een keer wil meemaken. Maar als je erachter komt dat het moeder zijn zo geweldig is, heb je er toch wel weer een volgende bevalling voor over. - Na de bevalling vergeet je de pijn (niet dus!)
Je hoort altijd van die verhalen dat je alle pijn vergeten bent als je kindje eruit is en lekker bij je ligt. Maar niets is minder waar, ik vergeet die pijn nooit meer! Wel denk ik: het is het allemaal waard geweest! - Hechtingen
Ik had wel gehoord van hechtingen na een knip of inscheuren, maar dat die hechtingen ook zo veel pijn doen wist ik niet. Het begint al met het hechten zelf. Elke keer dat die naald erin ging, moest ik mijn vriend fijnknijpen om het niet uit te hoeven gillen. En het is ook niet in 10 minuten klaar! Nee, daar waren ze een uur mee bezig! Vervolgens kon ik, vooral bij de eerste, een week niet zitten. Ik hing of lag altijd, want ik ging door een hel als ik op die hechtingen moest zitten. De verloskundige en de kraamhulp kwamen vervolgens doodleuk zeggen dat het toch echt beter was als ik er gewoon op ging zitten. Nou wat ik ook probeerde, ik kon onmogelijk op mijn hechtingen zitten de eerste dagen zonder het uit te schreeuwen van de pijn. - Naar het toilet gaan is erg pijnlijk na de bevalling
Als de hechtingen zo’n zeer doen, krijg je dus een soort plas- en poepangst. Want ook dit doet enorm zeer met hechtingen. Dat wordt dus gillen op de wc. Tip: om het plassen te verlichten, kun je de douchekop er zachtjes opzetten. Zo prikt het minder bij de hechtingen. - Pijnlijke borsten
Dat borstvoeding niet altijd vanzelf gaat, weten de meeste mensen. Maar dat je borsten zo ontzettend veel pijn kunnen doen, daar stond ik wel even van te kijken. Denk dus maar niet dat je na je bevalling weer gelijk lekker op je buik kunt gaan slapen. Die enorm pijnlijke borsten zorgen er wel voor dat je de eerste periode gewoon weer op je zij of rug gaat liggen. - Buik blijft bol na de bevalling
Als je denk dat je na je bevalling weer gelijk al je broeken past, heb je het mis. De eerste dagen lijkt het alsnog alsof je vijf maanden zwanger bent. Het duurt even voordat je buik weer normaal is en soms word je buik nooit meer ‘normaal’. - Enorme stolsels
Dat je na je bevalling bloedstolsels kunt verliezen, wist ik. Maar toen ik stolsels ter grote van een platgeslagen tennisbal tegenkwam, schrok ik wel even! Het leek wel alsof ik stukken biefstuk verloor. Gelukkig duurde deze stolsels maar een paar dagen. - Naweeën
Na mijn eerste bevalling had ik helemaal geen last van naweeën. Mijn tweede bevalling daarentegen duurde een stukje korter en toen heb ik wel veel last gehad van naweeën. Deze naweeën waren enorm heftige menstruatiekrampen, vergelijkbaar met de weeën aan het begin van je bevalling. Gelukkig hielp het wel als ik regelmatig paracetamol bleef slikken. Na een aantal dagen gingen deze naweeën over. - Na de bevalling nog weken lang (enorm) bloeden
Na mijn eerste bevalling duurde het bloeden een week of 6 en na mijn tweede bevalling een week of 8. Dit vond ik best wel lang, alsof je alle maanden dat je niet ongesteld bent geweest nu in één keer inhaalt. Vooral de eerste weken verlies je heel veel bloed en moet je echt die enorme kraamverbanden gebruiken. De eerste week had ik er zelfs twee tegelijk in en alsnog lekte ik regelmatig door.
Welke dingen waren voor jullie verrassend tijdens of vlak na de bevalling?
Liefs,
Femke ♥
Liefs Mama 