Als je voor de tweede keer zwanger bent, kan dit anders verlopen dan een eerste zwangerschap. In een eerdere blog schreef ik over het verschil tussen mijn eerste en tweede zwangerschap. Maar hoe zit het dan met de bevalling? Is een tweede bevalling ook anders dan een eerste bevalling? Ik heb mijn tweede bevalling wel anders ervaren dan mijn eerste bevalling, maar er waren ook overeenkomsten. Deze ervaringen kunnen natuurlijk per persoon anders zijn, maar misschien zijn sommige dingen wel herkenbaar.

Begin van de bevalling
Mijn eerste bevalling begon op de uitgerekende datum. Ik ging rond half 1 ’s middags naar de wc en ik weet nog dat ik dacht: wat duurt die plas lang! Toen ik wilde staan en het maar bleef stromen, besefte ik dat mijn vliezen gebroken waren. Omdat het maar bleef stromen, heb ik de rest van de middag op bed gezeten met een matje eronder. Mijn moeder heeft mij gezelschap gehouden en we hebben lekker gekletst, thee gedronken en tv gekeken. Ongeveer 4,5 uur later begonnen mijn weeën. Bij mijn tweede bevalling was ik 6 dagen overtijd en werd ik ’s nachts rond half 1 wakker vanwege krampen, de weeën waren begonnen! Mijn tweede bevalling begon dus niet met gebroken vliezen, maar met weeën.

Duur van de bevalling
Mijn eerste bevalling duurde ongeveer 13,5 uur, terwijl mijn tweede bevalling ongeveer 7 uur duurde. Het feit dat een tweede bevalling vaak sneller gaat, klopt bij mij dus wel. Dit komt omdat bij de eerste geboorte het bindweefsel in de baarmoederhals verweekt en soepeler is gebleven. De baarmoedermond gaat hierdoor eenvoudiger open en je bevalling gaat daardoor vaak sneller. 

Weeën
Bij zijn eerste bevalling bouwden de ween zich in het begin rustig op. Bij mijn tweede bevalling ging dit veel sneller en werden de weeën al snel heftig. De laatste paar centimeters waren mijn weeën bij beide bevallingen heel erg heftig en volgden ze elkaar heel snel op, waardoor ik amper tijd had om te ontspannen en op adem te komen. Bij mijn tweede bevalling had ik veel last van naweeën. Hier had ik bij mijn eerste bevalling helemaal geen last van. Waarschijnlijk omdat mijn tweede bevalling veel korter duurde, had ik last van naweeën.

Vruchtwater
Mijn eerste bevalling begon met gebroken vliezen en hier was het vruchtwater mooi helder. Bij mijn tweede bevalling zijn mijn vliezen gebroken in het ziekenhuis toen ik 6 cm ontsluiting had. Ik was al 6 dagen overtijd en de verloskundige wilde graag weten of de baby in het vruchtwater had gepoept. Ze brak de vliezen en er kwam een golf van geel/bruin vruchtwater uit. De baby had dus duidelijk in het vruchtwater gepoept! De verloskundige kon vervolgens naar huis en ik werd overgedragen aan de verloskundige uit het ziekenhuis. Dit is een standaard procedure als een baby in het vruchtwater heeft gepoept. Het kan namelijk zijn dat de baby het niet zo naar zijn zin heeft. In het ziekenhuis houden ze de conditie van de baby daarom goed in de gaten.

Uitdrijving
Bij beide bevallingen ging de uitdrijving moeizaam en heb ik geen persweeën gehad. Ik moest het doen met de enorm heftige weeën die ik al had sinds de laatste paar centimeters voor volledige ontsluiting. Omdat ik geen persdrang had, was het enorm moeilijk om door die pijnlijke weeën heen te persen. Bij mijn eerste bevalling wist ik in het begin ook niet goed hoe ik dit moest doen en had ik veel aanwijzingen van de verloskundige en gynaecoloog nodig. Omdat mijn moeder bij alle vier haar bevallingen geen persweeën had en ook mijn zusje en ik bij de eerste bevalling geen persweeën hadden, ging ik er ook al vanuit dat ik bij de tweede bevalling weer geen persweeën zou hebben. Wat dat betreft was ik dus al voorbereid en wist ik wat ik moest doen. Bij beide bevallingen ging het persen hierdoor moeizaam. Bij de eerste bevalling moest de gynaecoloog erbij komen, omdat het uiteindelijk niet zelf lukte. Vervolgens waren ze met z’n tweeën aan de onderkant aan het duwen en trekken en één iemand klom half op mijn bed en drukte op mijn buik om de baby naar beneden te duwen. Na ruim 2 uur persen is Finn uiteindelijk geboren met behulp een knip en een vacuümpomp, die er ook nog twee keer afschoot (pijnlijk!). Bij mijn tweede bevalling ging het persen gelukkig wel iets beter. Het duurde uiteindelijk een half uur voordat Milou werd geboren. Er was wel een knip nodig, maar gelukkig kon het nu zonder vacuümpomp.

Baby
Een tweede kindje is vaak zwaarder bij de geboorte dan een eerste kindje, zo ook bij mij. Finn woog bij zijn geboorte 3540 gram en Milou woog bij haar geboorte 4470 gram. Dit scheelt bijna een kilo!

Nageboorte
Bij beide bevallingen ging de nageboorte gelukkig goed. Bij Milou ging het wel iets moeizamer, dus kreeg ik een prikje. Dit zorgt ervoor dat de placenta beter loskomt van de baarmoedermond. Uiteindelijk kwam daarna vrij snel de placenta eruit. Beide placenta’s waren groter dan gemiddeld, maar die van Milou was wel twee keer zo groot als gemiddeld en woog ruim een kilo! Volgens mij heeft ze het wel heerlijk gehad in mijn buik, misschien dat ze daarom zo’n flinke meid was. 😉

Hechtingen
Omdat ik bij beide bevallingen een knip heb gehad, had ik ook na beide bevallingen hechtingen. Na allebei mijn bevallingen heb ik in het begin last gehad van de hechtingen. Maar de hechtingen na mijn eerste bevalling waren wel een stuk pijnlijker dan na mijn tweede bevalling. Ik kon toen een week lang niet zitten en lopen was ook erg pijnlijk. Gelukkig was ik na mijn tweede bevalling sneller hersteld van mijn hechting.

Emotionele ervaring
Voorafgaand aan mijn eerste bevalling vond ik het allemaal heel erg spannend. Ik had nog geen idee wat ik kon verwachten en was heel benieuwd hoe het allemaal zou gaan. Hoe zouden de weeën voelen? En hoe moet je precies persen? Bij mijn tweede bevalling had ik alles al een keer meegemaakt, dus ik wist ongeveer wat mij te wachten stond. Wel blijft elke bevalling natuurlijk spannend, je weet nooit precies hoe alles gaat lopen. Ook was ik beide keren enorm nieuwsgierig naar ons kleintje. Bij de eerste bevalling was het extra speciaal dat je voor de eerste keer moeder wordt. Moeder zijn leek me geweldig, maar ik wist van te voren nog niet precies hoe het voelt om moeder te zien. Bij een tweede bevalling ben je al moeder en wist ik al dat moeder zijn het mooiste is wat er bestaat. De geboorte zelf vond ik bij allebei heel speciaal en bijzonder. Het trotste gevoel dat je hebt als je je kleintje voor de eerste keer ziet en vasthoudt is echt enorm! Ik voelde direct alleen maar liefde.

Zijn deze punten voor jullie herkenbaar? En wat waren de grootste verschillen en overeenkomsten tussen jullie eerste en tweede bevalling?

Liefs,

Femke ♥